Ah'ımı Almayın..

İçimden geldi kendi kendime konuşuyorum; beynim birkaç parçaya bölünmüş vaziyette, düşüncelerimin kıvrımları iç içe geçmiş, “mankutlar” gibi tekrar dönüp beynime saplanıyor sanki.. Belirsizlikler içinde kaybolurken mizanım, “nasıl olacak”lar kemirirken milim milim, yazmam gerektiğini düşündüm, çıkması gerek bu beynimden bir şeylerin, dışa vurması gerek, belki rahatlarım.. Hani ağlayınca rahatlar her insan, bardağı taşıran son damlayla gelen ağlama; beraberinde birkaç damlayı da sürükler, -çözüm bulunamadığı sürece- bardak tekrar taşana kadar ruha bir müddet daha nefes alma şansı verir.. Dokunmayın uzak durun benden, bugünki ilacım sessizlik..

Benim de bir hayalim var taa Kevser’den su içmeye uzanan.. Cennet ırmaklarından kana kana içip, şükür elmasından bir ısırık alıp, yayvan çimenler üzerinde uzanarak Allah’ın semadaki esma yıldızlarına yelken açıp, hiç hayal edemediğim alemlerde mest olmak hayalim var.. Hayallerimi incitmeyin nolur ey dünya ahalisi. Koparmayın benden idrakımı. Farkındalığıma leke sürmeyin. Zorlaştırmayın, kolaylaştırın.. Belirsiz zamanlar içinde boğup şahsi menfaatlerinizle kilit vurmayın dünyama. Mutluluklarımla oynamayın.

AH’ımı almayın…….